Relatief weinig volk voor deze rit. Desondanks werden twee groepen gemaakt. Roy en Daniëlle, Roger D, Raymond, Jorrit, Jo S en Michel kozen als eersten het ruime sop. Daarna deden Huib, Annie, Jo V, Piet en Leon hetzelfde. Bij de start werd nog even de hartaanval van Ingmar besproken waar we behoorlijk van zijn geschrokken. Het goede nieuws is dat hij het heeft overleefd, iemand had namelijk gezien dat hij in elkaar zakte om 06.00 uur ’s morgens met de racefiets in Koningsbosch, heeft hulp gebeld en geboden wat hem denkelijk het leven heeft gered. Bij terugkomst hoorden we dat ze hem uit een kunstmatige coma aan het halen waren en dat het er goed uit zag. Laten we hopen dat het verdere herstel ook voorspoedig zal zijn. Van onze kant in elk geval heel veel beterschap gewenst Ingmar. En dan weer verder naar de rit die we nog moesten rijden. Er stond een harde wind pal op de neus en dat duurde tot Val Dieu. Mon Dieu, wat was dat stoempen bij tijd en wijle. Maar Leon en Huib waren welhaast onvermoeibaar vooraan en de anderen zaten dankbaar op de bagagedrager. Af en toe konden we ook even bij anderen schuilen voor de wind want het was erg druk met recreatieve fietsers en fietsgroepen. Het was op weg naar het zuiden, en dan met name vanaf de Molenweg in Amby, oppassen geblazen met het overige (fiets)verkeer. Bij het opdraaien van de Molenweg reden we even kort links omhoog naar het WML waterpunt. Na het vullen van de toch al gedeeltelijk lege bidons keerden we terug naar de Molenweg waar we Jo St. in de verkeerde richting tegenkwamen. We riepen nog dat Val Dieu de andere kant op was, maar dat mocht niet baten:). Val Dieu heeft hij denkelijk vandaag niet gezien. Het schoot ondertussen al lekker op en over oppassen gesproken ; vlak voordat we bij het tankstation in Eijsen uit de bossages daar links dat hupje omhoog opreden, kwam van de andere kant een hele groep net omlaag in die blinde bocht. Gelukkig zat alles en iedereen aan de goede kant van de weg want anders hadden we daar met een man of 20 op de grond gelegen, poeh. Dan het Belsj op waar we achter een tweetal rijders met een Maastrichtse tongval meeliftten tot de afslag Visé. Daarna mochten we het zélf doen. Na een paar oplopende stroken van een paar kilometer ging het dan linksaf richting Val Dieu. De grote weg volgen was het gemakkelijkste geweest maar wij rijden al een paar jaar rechts van die grote weg, parallel aan die weg over een weg die over die heuvels loopt en voor het nodige pittige klimwerk zorgt. De uitzichten zijn daarentegen geweldig, vooral kijkend richting Val Dieu. Daarna volgde uiteraard de klim linksaf naar St Jean Sart, de afzink naar Voeren, een stuk gravelervaring omdat daar de weg eruit lag en dan de klim naar Ulvend. Eenmaal boven kwam de A groep ons tot onze verbazing voorbij. Zij hadden blijkbaar even barrage gemaakt en ergens een kop koffie en een stuk vlaai gepakt. Daarna hebben we hun ook niet meer gezien. Het meeste klimwerk was nu even voorbij maar na Schey ging nog even links omhoog naar Terlinden, daarna nog Bruisterbos en Ravensbos. Bij het station in Valkenburg hebben we bij het waterpunt nog eens de bidons gevuld voor de laatste 35 km, die met de wind in de rug veel beter opschoten dan de heenweg natuurlijk. Maar desondanks was het sap uiteindelijk grotendeels toch uit de kuiten toen we bij de meet kwamen. Het laatste vermeldenswaardige feitje was dat we bij de watertoren in Schimmert eerst Frank en even later nog Sef tegenkwamen. We spraken Frank nog even op het Hingen en blijkbaar waren zij beiden gelost uit de middaggroep die wij overigens niet hebben gezien. Al met al een mooie rit, zij het overschaduwd door het nieuws over Ingmar en dat er niet gewacht wordt zoals bij de middagploeg gebeurt, is heel vervelend en bij Suist niet de bedoeling. Als je niet wil wachten, ga dan zélf fietsen en niet met Suist.
A Vous Hilversoem
De Razende reporter