Ten bate van de volledigheid van ‘de kroniek eener velocipede club’ nog verslagje van de Smokkelaar rit. Over de feitelijke juistheid kan inmiddels geen zekerheid meer worden geboden aangezien al weer flink wat dagen verstreken zijn sindsdien.

Aan de start, as far as memory serves me correctly: Jo V, Annie vd V, Har vd V, Leon R, Piet C, Louis vd V, Peter W (tot Amstenrade), Davy M(?) maar dus goed mogelijk dat ik een of twee niet meer op het netvlies heb. Laat maar weten in de comments hieronder.

Het eerste serieuze klimmetje (dubbele % cijfers) vormde de Bronkweg naar Elkenrade. Deze keer geen blokkades zodat in een ruk omhoog gefietst kon worden. Bij de afdeling van Trintelen naar Eys deed Har het rustig aan waardoor hij zicht op de kopgroep verloor en niet wist hoe we precies verder waren gefietst en we een belletje van hem kregen toen wij al lang en breed via de ‘achterkant van de Kruisberg’ (ook dubbele cijfers) al naar boven waren gereden. Jo V en Leon R doken weer omlaag om Har tegenmoet te rijden.

Vanaf Wahlwiller tot aan Kasteel Beusdael was het redelijk gemakkelijk fietsen. Bovenaan de klim werd weer even gehergroepeerd en een echtpaar met aanhang op de gevoelige plaat vastgelegd. Daarna volgde de afdaling naar Sinnich waar Huib in de laatste haarspeldbocht nog even onvrijwillig in aanraking kwam met de Macadam. Paar schaafwonden op de knie. Terug in NL werd bij het bekende “kraantje van Heijenrath” de bidons bijgevuld en kon Huib het tomatensap wat van zijn knie afwassen.

Het bleef goed lopen zodat Gulpen, Sibbe, Valkenburg, Schimmert, Grijzegrubben ook zonder problemen gepasseerd werden. In Schinnen lag de laatste kuitenbijter(tje) op ons te werken, de Zandberg, het korte klimmetje dat in de laatste meter kortstondig de 14 of zo procent aantikt. En bovenaan uitkijken dat je niet de drukke weg op vliegt. De route schrijft voor dat we nu niet direct het Hingen in het vizier nemen maar dat we nog even via Montfort om rijden. En zo geschiedde ook vandaag. Terug op Hingen ploften we voldaan op het terras en lieten ons een en ander goed smaken.

Vanaf deze plek wil ik dan nog een beterschapwens overbrengen naar de Razende Reporter opdat hij snel zijn ‘Writers Block’ mag overwinnen!!