….potjeslatijn voor “Fietse door de bomen”.

In het weekend verscheen het voorstel om een langere rit te maken. Daarop kwamen genoeg positieve reacties om dat dan ook daadwerkelijk te doen. Het verste punt van de rit was in de week ervoor als eens geopperd door Jo V: “Fietsen door de bomen”. Dat is het 3de Vlaamse fietswonder na ‘Fietsen door het water” in Bokrijk en ‘Fietsen over het Water’ in Maasmechelen waar we ook al eens zijn geweest.

Huib keek eens wat de mogelijkheden qua route waren want de streek rondom Pelt/Lommel/Peer is nogal verstedelijkt (voor Belgische begrippen dan) en het was even puzzelen om dat zo veel mogelijk te vermijden en zonder een giga omweg te maken. Hier spreken van een “omweg” is natuurlijk relatief gezien de aard van de Pensionado ritten.

Nadat Sef de nodige rek en strek oefeningen had gedaan om zijn bionische knie in beweging te krijgen konden we het Hingen achter ons laten, aan het Vonderen sloot Wil aan die ons tegemoet was gefietst en in Thorn fietsen we langs de woonstee van Ton die daar klaar stond om ook aan te sluiten. Voor een klein gedeelte waren we nu met zijn 13’en onderweg want Geert en Bart hadden bij het vertrek al aangegeven niet de hele rit mee te rijden wegens voor hen moverende redenen.

Via Neeritter, Stramproy, Crixhoek fietsten we naar Bocholt waar het jaagpad langs het kanaal gevolgd werd. Aan Lozen bleek Geert al een heel stuk eerder omgedraaid te zijn. Nog even werd het kanaal gevolgd maar niet zo ver als we naar de Malpie gaan. We staken het kanaal over en niet veel later werd even gestopt omdat Sef nog wat lucht bij moest pompen in zijn achterband, met de handpomp lukte dat niet waarop nog een CO2 patroon aangespannen werd. Maar al snel konden we onze weg vervolgen en slingerden tussen Kaulille en Sint-Huibrechts-Lille (Bart nam hier ergens afscheid van ons) door een bosrijk gebied langzaam richting het doel van de reis. Hetzelfde was van toepassing voor de passage tussen Kleine-Brogel en Overpelt. We fietsen nu “Bosland” binnen met een lang recht stuk naar het fietspad dat in een dubbele lus door de boomtoppen is gebouwd.

Op hun/het hoog(s)tepunt:

Jo V achter de camera dus niet in beeld.

Na het kunstwerk bewonderd te hebben startte het tweede deel van de rit, er werd ook al eens voorzichtig geïnformeerd naar de pauze. Maar eer het zover was moesten we nog even wat km’s wegtrappen. De route slingerde tussen Hechtel en Eksel door, door Wijchmaal, onderlangs Peer en zo richting Meeuwen. Aan de rand van Meeuwen ligt uitspanning de Dorpermolen en daar stapten een paar man met blij gezicht van de fiets.

Na koffie, cola en appelgebak (en hernieuwde warm-up van Sef) werden de laatste 40km naar huis overbrugt. Na de pauze zaten we weer in een voor ons bekender gebied, wegen die we vaker fietsen, Wijhagen, Vostaart, Opitter, Tongerlo, Jagersborg, Sint Jansberg, Maaseik en zo naar huis. Een kleine delegatie schoof nog even de benen onder de terrastafel bij Paula na deze rit van 130Km.

Voor de volledigheid: Hay B, Piet C, Geert C, Henk v G, Sef L, Wil v M, Bart R, Huib S, Ton S, Annie vd V, Jo V, Har vd V en John W werden de bomen ingejaagd.