14=2×7. Dubbelgeluk? Nee, eerder dubbel pech, immers 14 is er maar 1tje meer dan 13. Het is niet dat uw scribent iets op heeft met geluks- of ongeluksgetallen maar na vandaag zou hij dat zomaar wel kunnen gaan doen. 13 man en 1 vrouw aan de start vanmorgen. Steven B, Hay B, Piet C, Geert C, Henk v G, Wil v M, Chris R, Huib S, Ton S, Jo St, Henk S, Annie vd V, Har vd V en John W.

Enkelen hadden schijnbaar van het weekend de reader van de APICS module Supply Chain Management gelezen en dan specifiek het hoofdstuk over JIT (Just in Time). Iets dat in de praktijk vaak Just To Late is. De klok stond al voorbij 09:00 en er kwamen nog wat rijders aanwaaien. Dat was dan een gelukje voor die mannen omdat het route bepalen weer (eens) wat meer voeten in de aarde had, anders waren ze op een leeg startplein gearriveerd.

Ik meen dat Ton iets van ‘Terrils’ riep terwijl Chris het niet langer kon aanzien en vertrok (en niet hoorde). Terrils zal het worden en Chris werd bijgepraat. Na de brug bij Roosteren gepasseerd te zijn werd de Lanterdijk gevolgd nadat de ergste hartkloppingen weer waren gezakt omdat Henk v G bij het oversteken van de Maaseijkerweg een auto over het hoofd had gezien. Via Illkhoven en Obbicht werd het veer in Berg genomen. Het veer stond net op het punt om te vertrekken maar de schipper opende het hek en we konden/mochten nog mee.

Na het veer ging het richting Leut maar de eerste weg rechts naar het dorp was afgesloten en dus maar door gefietst en de volgende genomen. Eenmaal in Leut dirigeerde Huib ons naar ’n afslag te vroeg en na enkele honderden meters hield de weg. Niet geheel (on)toevallig bij de begraafplaats dat ook een einde van een weg is. Voor sommigen is dat dan weer een nieuw begin maar voor het peloton was het gewoon omdraaien en door. Niet veel later in Meeswijk hetzelfde euvel, maar nu geen begraafplaats, en het werd sneller opgemerkt. Er is dus toch iets van progressie…

Nu naar Lanklaar om daar via de fietsbrug de Zuid-Willemsvaart over te steken naar Maasmechelen . Advies voor de Belgische dienst Openbare Werken: Als je een brug afsluit maak dan ook een omleiding voor naar de andere kant van het kanaal en niet alleen naar het verderop gelegen Dilsen aan deze kant van het kanaal.

Dus dan toch maar even richting Dilsen en bij de eerste de beste brug het kanaal oversteken. Bij de Boslaan werd die brug gevonden maar Huib liet zich door een verkeersbord misleiden dat de weg naar de brug een doodlopende weg zou zijn. Achteraf nakijken leert dat het voor gemotoriseerd verkeer inderdaad doodlopend is maar ook dat het een fietspad wordt. Enfin, terug naar het jaagpad en door. De volgende brug werd die bij Dilsen, de drukke Europalaan.

Vanaf het jaagpad was er een redelijk stijl weggetje omhoog naar de brug , dat was redelijk onverwacht, dus Huib gaf ook (nog net) volgens de JIT methode de afslag aan. Die vooraan fietsten kwamen goed boven maar door vermoedelijk verkeerde versnelling etc etc. viel iemand (of meerdere) stil op de helling en Geert werd het slachtoffer hiervan. Hij kukelde van de fiets. Hij werd weer rechtop gezet en bleek er een paar schrammen op zijn kuit, een groene vlek in zijn shirt en aan de andere kant van het shirt wat smeer aan over gehouden te hebben.

Inmiddels was het gelukt om het kanaal over te steken en de weg te vervolgen. Het was even zoeken met nog eens een keer omdraaien en terugfietsen maar het lukte uit-ein-de-lijk weer de goede kant op te fietsen en na een kort stukje over een industrieterrein fietsten we het TerHills gebied binnen en over de ponton brug. Het doel van de reis.

Na deze drijvende brug over de plas gaat het door het bos richting Nieuw-Homo en Niel-bij-As maar voor Nieuw-Homo ligt een kleine klim, een kleine muur als je komt aanfietsen. Heel eventjes tikt die de 14-en-een-beetje % aan. Dat was dus voor de meesten even flink harken en Ton zag daarbij een tegemoetkomende (dalende dus snelle) fietser over het hoofd maar tot een botsing kwam het gelukkig niet. Niet veel later hapte Ton in een insect en heeft tot aan Niel-bij-As liggen blaffen als een valse Mechelse herdershond.

Vanaf Niel-bij-As was de voorraad aan “pech&gedoe” eindelijk verbruikt en fietsten we via de trambaan terug naar Maaseik en zo naar huis. Voordat we aan Niel-bij-As kwamen was er nog even sprake van een andere weg naar huis dan de trambaan, langs de kanten van Opglabbeek, Dorne, Neeroeteren maar schijnbaar was daar geen animo meer voor omdat we de trambaan opdraaiden. Ook goed. 80km waren het.

Lekker gefietst? Mwoah 🫤🥺