Inmiddels heeft zowat iedereen wel een soort van haat-liefde verhouding met de trambaan van Maaseik naar Niel maar op dagen zoals vandaag met een stevige wind uit het zuiden nemen we deze weg toch maar al te graag. Overleg over de te rijden route was dan ook niet nodig, dat was iedereen al wel duidelijk. Alleen de vraag hoe groot de lus moest worden: of over de heide naar Zutendaal en dan terug of korter en bij de Salamander naar Eisden.
De keuze viel op de kortere route via de Salamander, dat we anders op de kale Mechelse heide de wind vol van voren zouden krijgen zal de reden zijn geweest. Enfin, we fietsten rustig (rustiger dan gebruikelijk) door Echt, langs Peusen en zo naar Roosteren en Maaseik. Door de beschutting die de trambaan biedt kon het tempo een paar km omhoog maar bleef netjes binnen de perken. Na Niel werd het huiswaarts fietsen een klein feestje want de wind zorgde voor een prettig duwtje in de rug.
In Eisden ging het even fout, 2 man uit het equipe koersten rechtdoor naar de brug over het kanaal maar iedereen achter hun draaide van de grote weg af. Er werd geroepen, die 2 zagen het ook maar besloten niet om te draaien maar door te fietsen in de veronderstelling dat wij ook wel weer aan de voet van de brug zouden verschijnen. Daar hebben ze ook 5 minuten staan wachten.
Maar de anderen bleken ineens een beetje de weg kwijt in die wijk van Eisden en na wat links-rechts kwamen we niet bij de brug uit maar bevonden ons op het westelijke jaagpad langs het kanaal (waar we anders altijd aan de oostelijke kant fietsen). Even voorbij Lanklaar werd dan toch naar de oostelijke kant gewisseld en wat schetste onze verbazing: de 2 solisten sloten achter ons aan. Dat laatste kostte wel iets moeite omdat ze ons wel zagen fietsen maar om het gat dicht te rijden moest er flink getrapt worden.
Het jaagpad werd tot aan Neeroeteren gevolgd, dan langs de Lourdesgrot en door natuurgebiedje ‘den Tösch’ naar de trambaan. Schijnbaar was er een reden (welke?) om niet de gebruikelijke weg naar de brug bij Maaseik te fietsen (zoals we ook gekomen waren) maar we maakten een ruime lus om het centrum heen. Enfin, het zal wel. Via Oevereind kwam Echt al weer in zicht en ter hoogte van de dakpannenfabriek was het equipe al grotendeels ontbonden door Suisters die dan al lang breed de groep hebben verlaten.
Pelotonisten: Hay B, Piet C, Geert C, Wil v M, Mat P, Bart R, Chris R, Huib S, Ton S, Jo St, Henk S, Berrie T en Annie vd V. En die fietsten 35Km tegen de wind in en evenveel km’s wind mee.
Ps.
Bart, vroeger toen alles beter was, wij ook, fietsten wij nog veel harder tegen de kanaalbrug omhoog 😇😜